Seguimos reforzando a aprendizaxe dos instrumentos, sobre todo os clásicos, que son cos que máis se confunden, concretamente os que pertencen á mesma familia.
Velaquí algunhas creacións de debuxos e coloreados de alumnas e alumnos inspirados a partires da música traballada. Son xeniais!.
Con motivo da celebración do día das Letras Galegas mañá, 17 de maio, hoxe houbo traballo especial a prol da cultura musical na nosa lingua con temas e intérpretes da nosa terra.
Para que os máis pequenos desfruten en vivo dos seus personaxes favoritos!.
DRAMATIZAMOS
Actividades:
Para que serve? (imaxinación)
Emociónate (expresión)
A nosa historia (expresión e creatividade)
BAILAMOS
DRAMATIZAMOS
Actividades:
Afinidades (percepción e expresión)
A través de ti (expresión)
A nosa historia (expresión e creatividade)
BAILAMOS
DRAMATIZAMOS
Actividades:
Escríbeo (imaxinación)
Discordancias (expresión)
Convírtome en ... (expresión e creatividade)
O circo (imaxinación e expresión)
BAILAMOS
DRAMATIZAMOS
Actividades:
Que dis? (expresión)
Que sona? (percepción e expresión)
O televisor (percepción e acción)
A nosa historia (imaxinación e expresión)
BAILAMOS
DRAMATIZAMOS
Actividades:
O paseo (imaxinación)
Os habitantes de Rendille (percepción e acción)
Así se move (expresión)
BAILAMOS
DRAMATIZAMOS
Actividades:
Para que serve? (imaxinación)
Que está facendo? (adiviñar)
Coa miña parella (percepción e sons)
O eco (expresión)
BAILAMOS
OS MÉTODOS INTERPRETATIVOS
MÉTODO STANISLAVSKY
Enfócase na busca da verdade emocional na actuación. Os actores sumérxense profundamente no mundo interior dos seus personaxes, buscando conectar de maneira auténtica coas súas emocións.
Trátase de recrear ante o espectador unha verdade totalmente realista e crible facendo que o actor busque as sensacións do personaxe na súa pel, facéndose sempre a pregunta: "Se eu estivera no lugar do personaxe ¿que faría el? ¿que sentiría? " etc.
MÉTODO GROTOWSKY
Baséase nos estímulos, impulsos e reaccións dos actores, creando artistas totalmente sensibles a calquera cousa que pase sobre o escenario, con fascinación e estimulación psíquica.MÉTODO CHEJOV
Enfócase nas "imaxes" atendendo a distintos puntos como: a concentración, a imaxinación, a calidades das accións, a atmosfera, o obxectivo e a improvisación; todo elo marcado polas sensación de facilidade, de forma, de beleza, de totalidade, que dotan ao actor da liberación de tensións perxudiciais. Relaciona un xesto cun estado psicolóxico.
MÉTODO ADLER
Trata a imaxinación como ferramenta central do traballo.
O actor debe crer no seu personaxe e deixar que a súa imaxinación constrúa imaxes, sensacións e toda unha historia persoal arredor del.
MÉTODO STRASBERG
Trátase de potenciar todo o traballo de memoria emocional eliminando das circunstancias dadas todos os datos que non teñen un efecto directo sobre o corpo emocional do actor.
MÉTODO MEISNER
Céntrase na escoita e a resposta entre os actores. A través de exercicios de improvisación e repetición, aprenden a reaccionar de maneira xenuina no momento presente.
MÉTODO STRASBERG
Trátase de potenciar todo o traballo de memoria emocional eliminando das circunstancias dadas todos os datos que non teñen un efecto directo sobre o corpo emocional do actor.
Céntrase na escoita e a resposta entre os actores. A través de exercicios de improvisación e repetición, aprenden a reaccionar de maneira xenuina no momento presente.
A POSTURA
A postura é a distribución dos compoñentes do corpo no espazo, que proporciona o mantemento dunha posición corporal óptima. O obxectivo da postura é manter o equilibrio do corpo. A postura de cada persoa depende da súa constitución, sexo e idade.
O CONTROL DA POSTURA
O control da nosa postura é o resultado de coordinar a información sensitiva, a actividade muscular, o movemento articular e a memoria.
O CENTRO DE GRAVIDADE E A POSTURA
O centro de gravidade é o punto onde se concentra todo el peso do corpo.No centro de gravidade equilíbranse todas as partes do corpo.A postura non é algo fixo, senón que varía a medida que a persoa medra porque varía a proporción entre cabeza, tronco e extremidades.
A ERGONOMÍA E AS ARTES ESCÉNICAS
Mecánica corporal: Normas que fan que o aparato locomotor funcione de maneira correcta en coordinación co sistema nervioso.Hixiene postural: Trata de previr e correxir posturas e movementos feitos de xeito incorrecta, tanto en actividades do día a día como en actividades profesionais.
Mecánica corporal: Normas que fan que o aparato locomotor funcione de maneira correcta en coordinación co sistema nervioso.
Hixiene postural: Trata de previr e correxir posturas e movementos feitos de xeito incorrecta, tanto en actividades do día a día como en actividades profesionais.
HÁBITOS POSTURAIS NA DANZA
Unha postura axeitada na danza conséguese mantendo erguidos os bloques de peso do corpo uns sobre outros de xeito natural. Os bloques de peso son: cabeza, tronco, pelve, cadeira, pernas e pés.A cabeza debe estar erguida, co mentón paralelo ao chan e o pescozo estirado en prolongación da columna vertebral.O tronco e as cadeiras deben estar aliñados verticalmente para estirar ben a columna, para permitir unha respiración normal e cómoda.A posición da pelve debe ser centrada, de maneira que a cadeira permita que as costas manteñan as súas curvaturas naturais. Cando as pernas estean rectas, os xeonllos deben posicionarse directamente entre a cadeira e o pé. No caso de flexionar o xeonllo cara adiante, debe manterse constante a aliñación cadeira-pés de xeito que o corpo permaneza erguido.Cando se está parado, o peso corporal debe proxectarse sobre os pés. Cando se está en movemento, a proxección pode variar, pero se debe manter a aliñación da parte superior do corpo, desde as cadeiras ata a cabeza.
A POSTURA NA DANZA
Aliñación corporal
A aliñación corporal é a colocación das partes do corpo, principalmente o esquelete, durante a execución dun movemento. É dicir, a posición do corpo en cada momento dun baile.
A aliñación corporal na danza require que todas as partes do corpo estean en balance; ou sexa, co peso do corpo ben distribuido entre elas. Unha aliñación corporal axeitada permite facer os movementos dunha danza co mínimo esforzo muscular e con maior fluidez. Tamén permite bailar con máis liberdade e facilidade sen facer esforzo innecesario.
Unha boa postura na danza depende de moitos elementos que funcionan xuntos:
- A columna vertebral móvese seguindo a liña das súas curvaturas naturais.
- En cada paso o corpo mantén unha aliñación equilibrada entre as diferentes partes.
- O corpo emprega a súa forza muscular de maneira eficiente.
Os beneficios que aporta unha boa postura na danza son:
• Axuda a obter un balance correcto para executar os pasos.
• Evita lesións.
• Diminúe a tendencia a padecer dores musculares.
• A calidade da respiración mellora.
• Axuda a manter unha boa flexibilidade
• Prevén a fatiga causada polo uso ineficiente do sistema muscular.
A RESPIRACIÓN NA DANZA
Aprender a respirar é importante. Dominar técnicas de respiración permite manter a enerxía durante toda a coreografía, evitar o esgotamento prematuro e mellorar a concentración.
A respiración durante a danza debe ser lenta e profunda e a través do nariz, nunca pola boca.
Nunha respiración axeitada, o peito e os ombros non deben levantarse.
Antes de danzar, faremos:
- Quentamento: con exercicios de respiración para preparar o corpo e a mente.
- Ensaio: sincronizando a respiración coa coreografía, identificando os momentos clave para inhalar e exhalar.
- Enfriamento: con respiracións profundas para relaxar os músculos e reducir a frecuencia cardíaca.
A HIXIENE POSTURAL NA DANZA
A danza implica un traballo moi completo de todo o corpo: forza, axilidade, control do movemento e do equilibrio, e lixeireza. Polo tanto, é unha boa ferramenta para mellorar a nosa postura.
O principal obxectivo da hixiene postural é previr sobrecargas musculares e lesións, ademais de permitir unha óptima respiración.
Unha correcta hixiene postural promove o mantemento da postura correcta do corpo durante a realización das actividades da vida diaria. Grazas a unha postura axeitada, combinada cunha respiración correcta, poderás conseguir realizar as actividades con menor esforzo.
Ao danzar, debemos partir dunha boa postural corporal para poder facer os diferentes movementos eficazmente.
COMO FACEMOS PARA DANZAR?
Antes de comezar é necesario planificar a danza que imos traballar. Facemos o seguinte:
1º Activación: Atendemos para conectar coa música.
2º Execución: Iniciamos a práctica con relaxación muscular e incluimos a técnica en cada paso.
3º Expresión: Desenvolvemos a secuencia de pasos, exploramos e improvisamos.
4º Avaliación: Comentamos o resultado e valoramos o traballo realizado.
DANZAMOS:
.jpg)
JAZZ LEGATO - Leroy Anderson
Danzamos:
Danza rusa - EL CASCANUECES - Tchaikovsky
El vals de las flores - EL CASCANUECES - Tchaikovsky
APRENDEMOS A ÚLTIMA NOTA DO 1º CURSO. A NOTA FA
A nota fa sitúase no primeiro espazo do pentagrama. A nota fa ten un son intermedio entre a nota mi e a nota sol. Observa e practica dicindo en voz alta mi, sol, la ou fa:
Lectura 10
Lectura 11
Lectura 12
Como continuación do traballo iniciado a pasada semana co fragmento de Camille Saint-Saens, La marcha del león da obra EL CARNAVAL DE LOS ANIMALES, o alumnado de 1º traballouna moi ben hoxe cun musicograma.
Esta semana traballando con esta canción de Xurxo Fernandes, o alumnado de 3º expresou os seus sentimentos e emocións, deixou voar a súa imaxinación e desenvolveu a súa creatividade a través da historia deste tema que tanto éxito ten cos nenos e nenas.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)
Entradas máis lidas
Traducir este blog
Subscríbete a este blog
Publicacións
Todos os comentarios
